‘Ga nu mee naar een eenzame plaats om alleen te zijn en een tijdje uit te rusten.’ Want het was een voortdurend komen en gaan van mensen, zodat ze zelfs niet de kans kregen om te eten. (Marcus 6,31)
We gaan een periode in waarin RUST centraal staat. Het is een respons op wat we afgelopen januari deden met Crossroads Rotterdam: luisteren naar God, met elkaar. We hadden de indruk dat rust één van de dingen was die de Vader aanwees voor ons, om te verkennen en te doen, om te ontdekken wie hij is en wie hij wil zijn, voor ons en voor Rotterdam.
Het is Jezus zelf die er op wijst dat het goed is om rust te nemen, ook al zijn er nog zoveel goede dingen om te doen, ook al zijn er nog zoveel mensen die zorg en aandacht nodig hebben. Hij grijpt zelf in om de drive van zijn discipelen tot stilstand te brengen.
Of het nu gaat om de drukte van het bestaan, de dagelijkse beslommeringen, de waan van de dag, of het woeden van de gehele wereld: we zijn allemaal vatbaar voor allerlei vormen van onrust. Ook in ijver voor God kun je jezelf voorbij rennen en daarmee jezelf verliezen. Niet voor niets zegt Jezus: ‘Vind je het moeilijk om te doen wat God wil? Is het een te zware eis voor je? Kom dan bij mij. Ik zal je rust geven.’ (Matteüs 11,28 BGT). De ultieme rust in alles en onder alle omstandigheden, is te vinden bij Jezus. Dat is zijn claim, dat is zijn belofte.
We willen dat gaan ontdekken, met elkaar. Want het is Goed Nieuws. Voor onszelf, voor onze communities, voor Rotterdam.
Neem de tijd (zet desnoods een kookwekker – 30 seconden, 5 minuten, wat je wilt proberen) om stil te staan bij de uitnodiging van Jezus: ‘Kom bij mij. Ik zal je rust geven.’ Wat doet dat in je? Waar moet je aan denken? Wat zegt Jezus tegen je?
Als je die uitnodiging moeilijk vindt, zeg dat dan ook tegen Jezus: ‘Ik vind dit moeilijk, rust vinden, bij u. Help! Hoe dan?’