Community-zondag 2 mei 2021

Dóór met Pasen (deel 4) – input community-zondag 2 mei 2021

1 Korintiërs 15

Dat Jezus is opgewekt uit de dood is het nieuwe normaal voor de volgelingen van Jezus. Het betekent o.a. het leven begrijpen vanuit de opstanding van Jezus. Daarom gaan we dóór met Pasen aan de hand van 1 Korintiërs 15. Echte diehards lezen natuurlijk het hele hoofdstuk, maar de input beperkt zich even tot 3 dingen uit de eerste 19 verzen. Stevige dingen overigens – uit de pen van Paulus.

 

  1. Christus gestorven voor onze zonden – pardon?

Het belangrijkste dat ik u heb doorgegeven, heb ik op mijn beurt ook weer ontvangen: dat Christus voor onze zonden is gestorven, zoals in de Schriften staat (1 Korintiërs 15,3)

De apostel Paulus, schrijver van deze woorden, geeft aan dat wat hem betreft dit het belangrijkste is: Christus gestorven voor onze zonden.

Gespreksvraag: Welke rol speelt het idee van ‘Christus is voor mijn / onze zonden gestorven’ in jouw geloof? Hoe belangrijk is dat voor mij, welke vragen heb ik daarbij?

  1. Zonder de opstanding van Jezus is geloof zinloos.

Als Christus niet is opgewekt, is onze verkondiging zonder inhoud en uw geloof zinloos.

Maar als Christus niet is opgewekt, is uw geloof nutteloos, bent u nog een gevangene van uw zonden en worden de doden die Christus toebehoren niet gered. (1 Korintiërs 15, 14. 17-18)

Niet alleen de dood van Jezus, maar ook de opstanding van Jezus doet er toe. Anders heeft geloof geen inhoud, geen zin, geen nut, volgens Paulus. En zonden houden je nog steeds gevangen.

Gespreksvragen: Hoe krijgt de opstanding van Jezus vorm in jouw leven, denken, doen? Anders geformuleerd: als de opstanding van Jezus niet waar zou zijn, wat betekent dat voor jouw geloof?

Wat betekent bevrijding van je zondag en wat is dan de relatie met de opstanding van Jezus?

 

  1. Wordt niet beklagenswaardig met je geloof.

Als wij alleen voor dit leven op Christus hopen, zijn wij de beklagenswaardigste mensen die er zijn (1 Korintiërs 15,19).

Paulus probeert er een punt van te maken dat je op Jezus mag hopen, niet alleen voor dit leven, maar ook in wat nog gaat komen, maar er ook al is. Eeuwig leven is er voor wie bij Jezus horen, en dat begint nu en gaat verder na de dood. Die hoop op Christus, op zo’n manier dat het dit leven overstijgt doet er toe – zonder dat is je geloof ‘beklagenswaardig’, gewoon sneu. Aldus Paulus.

Gespreksvragen: In hoeverre hoop jij ‘alleen voor dit leven op Christus’? Maakt hopen op Christus, meer dan alleen in dit leven, je losser van dingen als comfort, zekerheid en veiligheid? Speelt eeuwig leven überhaupt een rol in je geloof, in je bestaan?