Dag 7: Onverschillig worden voor wat niet Gods wil is (Matteüs 26,36-39)
Maar laat het niet gebeuren zoals ik het wil, maar zoals u het wilt. (Matteüs 26,39)
Een belangrijk onderdeel van vasten, en wat we eigenlijk ook zoeken voor deze periode, is loskomen van je eigen wil, je eigen verlangens, je eigen agenda. Niet dat die niet belangrijk zijn, of dat die in zichzelf haaks staan op wat Gods wil. Maar we willen wat God belangrijk vindt voorop laten gaan.
We gaan daarom deze periode in met de vraag: Heer, wat vindt u belangrijk voor Crossroads Rotterdam? Of vertaald naar je community: wat vindt u belangrijk voor onze community? Of vertaald naar jezelf: wat vindt u belangrijk voor mij?
Bij Jezus was het een enorme strijd, omdat wat Gods weg leek te zijn, een pijnlijke dood inhield. Jezus was hierin ook mens die zijn afwegingen moest maken. We kunnen ervan uitgaan dat hij hield van het leven. Maar hij ging de worsteling met God aan en koos ervoor om zich volledig over te geven aan Gods wil. Hij stelde die hoger dan wat hij zelf wilde en uiteindelijk wilde hij wat zijn Vader wilde.
In de christelijke traditie wordt de navolging van Jezus’ worsteling ‘het gebed om onverschilligheid’ genoemd: bidden om onverschillig te worden voor alles wat niet de wil van God is, met name rondom de issues waarover we wijsheid en leiding vragen. Het is het gebed om los te komen van je eigen ego, stokpaardjes, plannen en opvattingen, zodat je bereid wordt om je door God te laten leiden – ook als het tegen jezelf ingaat. Het is ‘heilige onverschilligheid’. En die ontstaat vanuit nederigheid.
Overleg met God waarin je moet loskomen van je eigen wil, verlangens en agenda, voor jezelf, je community, voor Crossroads. Of anders gezegd: wat moet er sterven in jezelf zodat God iets nieuws kan doen in en door jou?