Dag 22: Zoek rust bij God alleen (Psalm 62,1-13)
Zoek rust, mijn ziel, bij God alleen, van hem van hem blijf ik alles verwachten (Psalm 62,6)
Het is een keuze om bij God je rust te zoeken. Maar wanneer alles om je heen onrustig is, als men je op de huid zit, je bedreigt, je wil aanvallen en doden, wat dan? De schrijver van deze Psalm zit er middenin en kiest er dan ook voor om rust te zoeken bij God en hem te verwachten.
Het zoeken van je rust bij God spreekt niet vanzelf, ook voor iemand die dat ervaren heeft. De neiging om te vertrouwen op al te menselijke middelen zit gewoon diep: ‘Vertrouw niet op geweld, op iets vluchtigs als geroofd bezit; ook al groeien geld en goed, houd je hart ervan vrij’ (vs 11). Eigen kracht en eigen bezit staat het vinden van rust en het zijn bij God alleen maar in de weg.
De schrijver kent het vertrouwen op eigen kracht en macht, maar ook de rust. En in die rust heeft hij Gods stem gezocht en gehoord: ‘God heeft één ding gesproken, ik heb dit tweemaal gehoord: dat de kracht van God is (vs 12, HSV). Het is een bevestiging die God geeft, die hij geeft wanneer je je ziel tot rust maant en het is een bevestiging van de verwachting die je uitspreekt. En juist het spreken van God creëert weer rust en verwachting. Het is een samenspel tussen God en jou, die doorzet als je ingaat op Gods uitnodiging om stil te worden en hem te verwachten.
In alle dreiging en onrust begint de schrijver met het uitspreken dat hij alleen bij God rust vindt en dat redding bij God vandaan komt. Spreek het hardop uit wat er in Psalm 62,2-3 staat. Meerdere keren. En wees stil. Wat zegt hij over zichzelf waarmee jij bemoedigd kan worden?